گلاس آینومر لوتینگ سلف کیور Biodinamica – Bio Glass C

از این طریق تحقیقات در مورد بارگیری عوامل درمانی برای کمک به بازسازی بافتهای اطراف افزایش یافت. بارگذاری بستگی به بلورینگی ، تخلخل و مورفولوژی ایمپلنت دارد ، در حالی که رهاسازی توسط میزان تخریب بررسی می شود که معمولاً  از چند ساعت تا چند هفته متغیر است. این تنوع به کنترل سرعت انتشار عوامل بارگذاری شده می پردازد. بیوگلاس از طریق هیدرولیز ماتریس سیلیس تجزیه می شود و Si (OH) 4 و سیلانول را تشکیل می‌دهد. این محصولات ابتدا باعث افزایش سطح pH سطح می‌شوند ، که منجر به تخریب بیشتر هیدرولیتیک و هسته زایی HA کربناته در سطح ژل سیلیکات می شود ، که به توسعه استخوان جدید کمک می کند.

تا همین اواخر ، مواد زیستی از نظر بالینی به عنوان سیستم های دارورسانی استفاده نمی‌شد ، بلکه به عنوان ماده ای برای کمک به بازسازی استخوان استفاده می شد. با این حال ، تا همین اواخر ، موفقیتی در استفاده از شیشه های زیستی وجود داشته است. در یک مطالعه بالینی ، مشتق از پروتئین ماتریس مینای دندان در زیست شیشه بارگذاری شد و منجر به تشکیل سیمان جدید با افزایش کانی سازی در اطراف ذرات بیوگلاس شد.