اپکس لوکیتور i-Root نسل پنجم متابایومد

دقت تشخیص در انواع شرایط کانال:۹۹.۸ درصد

استفاده از چند فرکانس برای تعیین محل دقیق فایل

قابل استفاده در شرایط خشک و مرطوب

قابل اطمینان

دارای عملکرد سریع

طراحی ارگونومیک

دستگاه اپکس لوکیتور نسل پنجم متا یکی از دقیق ترین وپیشرفته ترین اپکس یابهای دنیاست که با توجه به دقت و کارایی در تعیین نقطه اپکس در تمامی شرایط خشک و مرطوب کانال همواره مورد رضایت و توصیه متخصصین برتر اندو می باشد.

اپکس لوکیتور‌ها در درمان ریشه، دیگر وسیله لوکس و تجملی به حساب نمی‌آیند. دقت بالای این وسایل، استفاده ازآن‌ها را برای دندانپزشکانی که کار اندو انجام می‌دهند به یک نیاز تبدیل می‌کند. این ابزار‌ها می‌توانند کیفیت درمان شما را تا حد زیادی ارتقا ببخشند و از استرس کار اندو بکاهند.

مشخصات فنی یکی از مهمترین مراحل در انجام درمان ریشه، تعیین طول کانال ریشه می‎باشد.

وسایل و روشهای گوناگونی بدین منظور معرفی شده اند که از آن میان می‎توان به دستگاه‎های اپکس یاب الکترونیکی اشاره کرد.جهت استفاده و نتیجه گیری هر چه بهتر از از دستگاه نسل پنجم اپکس لوکیتور کمپانی متا توجه شما را به موارد مهمی جلب مینماید که نتیجه تحقیقات و کار با اکثر دستگاه‎های اپکس لوکیتور در شرایط گوناگون می‎باشد، این بررسی میزان کارایی دستگاه در تعیین طول کارکرد ایده‎آل در حین درمان‎های ریشه است. (طول کارکرد به معنای فاصله نوک فایل تا رابراستاپ می‎باشد.) در بررسی‎ها مشخص شده است که تنگه آپیکالی می‎تواند ایده‎آل‎ترین محدوده فیزیولوژیک جهت اتمام آماده سازی پرکردن کانال باشد، محل اتصال عاج و سمنتوم CDJدر بعضی از موارد با عنوان APICAL CONSTRICTION یا AC معرفی شده (منطقه ای که بافت پالپ خاتمه و بافت پری اپیکال آغاز میگردد ) اما CDJ و AC همیشه بر هم منطبق نمی‎باشند. معمولا در کلینیک‎های دندانپزشکی طول کارکرد کانال بوسیله رادیوگرافی تعیین می‎گردد که معمولا طول ایده آل کارکرد در فاصله 0.5 تا mm1 ازاپکس رادیوگرافیک لحاظ می‎شود. بهترین حسن دستگاه‎های اپکس یاب به نسبت رادیوگرافی این است که می‎توان طول کارکرد مطلوب را که تا نقطه AC است تعیین کرد در حالیکه توسط رادیوگرافی تنها موقعیت اپکس رادیوگرافیک قابل تعیین است. از دیگر محاسن این دستگاه توانایی آن در تشخیص محل‎های Perforation و یا Root fracture می‎باشد.

عمده مشکلات رادیوگرافی حتی در صورت تهیه کلیشه‎های مطلوب رادیوگرافی که زمانبر می‎باشد، تفسیر آن و توانایی دندانپزشک در تعیین حدود اپکس بخصوص در مورد دندانهای 4 تا 8 بالا با وجود دیواره سینوس و زائده زایگوما می‎باشد. تعیین زاویه cone دستگاه رادیوگرافی جهت تکمیل کانال‎ها از یکدیگر نیز امری دشوار است، لذا تهیه یک رادیوگرافی مطلوب مستلزم کاربرد تکنیک موازی است که خود نیازمند استفاده از ابزارهای گران قیمت نگهدارنده فیلم می‎باشد.

با وجود اینکه بررسی‎ها حاکی از دقت بالاتر اپکس یاب‎ها در مقایسه با روشهای رادیو گرافی است، لذا بالاترین دقت در تعیین طول کارکرد نتییجه توامان هر دو روش رادیوگرافی و FWL می‎باشد. شایان ذکر است دستگاه‎های اپکس یاب ممکن است در دندانهای دارای ریشه‎های تحلیل یافته، ریشه‎های با اپکس نابالغ ،موارد APICAL ROOT RESECTION و یا کانال‎های کلسفیه که امکان باز کردن آنها وجود ندارد از دقت چندان بالایی برخوردار نباشد.

ابتدا طول حدودی کانال ریشه با استفاده از کلیشه رادیوگرافی اولیه تعیین و پس از حصول بی حسی حفره دسترسی تهیه و با کاربرد رابردم پروسه ایزولاسیون انجام می‎گیرد و با محلول هیپوکلریت سدیم و یا کلرهگزیدین 2%شسته می‎شود. با استفاده ازK فایل 10ودر کانال‎های باریک تر با شماره 8، دسترسی اولیه به کانال صورت می‎گیرد. فایلینگ اولیه با طول تقریبی توسط فایل شماره پائین صورت گرفته وسپس مدخل کانال به منظور حذف مثلث عاجی توسط Gates alhvi 1و2و3 به ترتیب آماده سازی می‎گردد که حداقل فایل 15 قابلیت طی مسیر تا طول تخمینی را داشته باشد و کانال‎ها باید با یکی از محلول‎های شستشو دهنده شسته شده و اضافات آن از پالپ چمبر با گلوله‎های پنبه پاک شود. دستگاه را طبق روشی که در جنرال کاتالوگ آن توضیح داده شده روشن نموده و فایل مورد نظر را به آرامی آنقدر داخل کانال پیش ببرید که از نقطه 00 دستگاه عبور و یا به معنی دیگر over شود( به علائم روی صفحه دستگاه دقت نمائید) سپس فایل را عقب کشیده و در حد فاصل 00 تا 0.1 قرار داده و طول فایل را اندازه گیری نمایید. می‎توانید بسته به تجربه کلینیکی خود محل ختم کارکرد را از 0.1 تا 0.5 میلیمتر کوتاهتر در نظر بگیرید.

نکات مهم:

در حین کار فایل با روکش فلزی یا دیواره‎های آمالگام نباید تماس داشته باشد.

پالپ چمبر کاملا خشک و تمیز باشد اما کانال ترجیحا باید تا حدی مرطوب باقی بماند.

در صورت وجود هیپرمی اکثر بافت نرم از داخل کانال خارج شود تا Bleedingقطع گردد.

فایلی که جهت اندازه گیری طول کارکرد به کار می‎رود کاملا با دیواره‎ها تماس داشته باشد، پس لزوما از فایل های ۱۰،۸ و یا ۱۵ استفاده نمی‎گردد و هرچه کانال بزرگتر باشد ترجیحا از فایل سایز بزرگتر استفاده شود.

با توجه به اینکه فورامن آپیکال همیشه در انتهای اپکس واقع نمی‎شود روش رادیوگرافیک و در نظر گرفتن طول کارکرد در فاصله 0.5 تا 1mm همیشه نمی‎تواند ایده آل باشد.

وجود کانال های کلسیفیه و احتمال ابقای مواد پر کننده قبلی در کانال دقت دستگاه را در درمان مجدد نسبت به درمان اولیه کاهش می‎دهد.

لیپ کلیپ می‎تواند در سمت مخالف دندان در حال اندو باشد

ورودی کانال را کمی گشاد سازی کنید. گشاد سازی ناحیه کرونال می‎تواند دقت اندازه گیری را افزایش دهد. لبه های ورودی کانال را خشک نمائید.

قطر فایل متناسب با قطر کانال باشد.

این جمله که : با خرید اپکس لوکیتور رادیوگرافی را حذف کنید درست نیست. اپکس لوکیتور دفعات رادیوگرافی و اثرات زیان بار آن را به حداقل ممکن می‎رساند.

اگر در میانه کانال دستگاه نقطه اپکس را اعلام کند ممکن است یک کانال فرعی یا دیواره آسیب دیده باشد کانال را مجدد چک کنید.

در صورت وجود فلز در داخل کانال آن را خارج کنید در این صورت ممکن است دستگاه به محض وارد شدن فایل به کانال ، نقطه اپکس را نشان دهد.

حرکت فایل باید به آهستگی، مداوم و پیوسته باشد.

اتصال سیم اصلی (سیم پروب) و سیم‎های کوتاه انتهایی را چک کنید و در صورت سولفاته کردن قسمت های فلزی، آنها را با الکل پاک نمایید.

در اپکس های نابالغ یا اپکس های باز، مقدار اندازه گیری طول کارکرد ممکن است کوتاهتر از مقدار حقیقی باشد.

به هنگام روشن کردن دستگاه اعداد 0.7 یا 0.9 روی صفحه نمایان گردند و با نگه داشتن همزمان دکمه‎هایup & down برای 3 ثانیه می‎توانید تغییرات دستگاه را لحاظ نموده و جهت تثبیت آنها دکمهset را فشار دهید. ولی متخصصین پیشنهاد می‎کنند که با استفاده از تنظیمات دستگاه عدد 0.5 را روی صفحه نمایش دستگاه اعمال و ثبت کنید و آن را به عنوان تنگه آپیکال در نظر بگیرید.

دستگاه پس از ۸ دقیقه عدم استفاده به شکل خودکار خاموش میگردد.